به گزارش افق فلزات؛ سمیه گلپور، رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران با اشاره به تاخیر در پرداخت حق بیمه کارگران گفت: در شرایطی که خانوادههای کارگری باید با ۱۵ میلیون تومان در یک ماه زندگی کنند، چگونه میتوان انتظار داشت هزینهی مسکن، درمان، آموزش، حملونقل و معیشت روزمره را بپردازند. در بسیاری از کارخانهها، به دلیل بدهی کارفرما، حق بیمه تامین اجتماعی کارگران با تاخیر واریز میشود و کارگر ناچار است برای درمان خود بیمه سلامت بگیرد.
وی گفت: با این شرایط، آیا میتوان از کارگر انتظار داشت تا ارتقای حرفهای، آموزش، پسانداز یا حتی زندگی آبرومندانه داشته باشد. کارگران در روز پنجم هر ماه، دچار فقر مطلق میشوند و برای گذران زندگی مجبور هستند وام بگیرد. آیا رئیسجمهور محترم این فریادها را میشنود؟ رئیسجمهور اسفند پارسال گفته بود که با ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان چگونه میشود در تهران زندگی کرد؛ حالا کارگر باید با ۱۲ میلیون تومان در سال ۱۴۰۴ زندگی کند.
او افزود: درخواست ما این است که شورای عالی کار به صورت عملیاتی در اسرع وقت برای ترمیم مزد کارگران تشکیل شود و حداقل ده قلم از کالاهای اساسی مانند برنج، گوشت، مرغ، روغن، قند و شکر، حبوبات و لبنیات با قیمت ثابت یا به قیمت سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ در اختیار مردم قرار گیرد.
گلپور عنوان کرد: اگر دولت واقعا میخواهد از معیشت مردم حمایت کند، باید قدرت کنترل قیمتها را داشته باشد، نه این که هر هفته شاهد افزایش جدید باشیم. این پرواز قیمتها، جامعهی کارگری را به سمت سقوط و قهقرا سوق داده است.
او تاکید کرد: مسئولیت این وضعیت با دولتها و مدیرانی است که با بیکفایتی خود به پیکره خانوادهی ایرانی خسارت زدهاند. این خسارت ها منجر به فقر، طلاق، ترک تحصیل و بحرانهای اجتماعی گسترده شده است و جبران آن فقط با اقدام فوری و عدالتمحور ممکن است.
